Wikipedia

ผลการค้นหา

adgroup

วันศุกร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561

รถเมล์

เศรษฐศาสตร์ของเรา ฮาๆ
ขึ้นรถเมล์ช่วงนี้ประจำ คิดเอาเองว่าสมัยรัฐบาลไหนก็เหมือนกัน รถเมล์ต้องนำเข้าและคนไทยใช้อย่างแย่
ที่สำคัญมีตั๋วรถเมล์ราคาเดียวหรือคิดตามระยะทาง 
รถเมล์ร้อนราคาเดียวทำไมถึงไม่มีตั๋วต่างราคาสำหรับคนนั่งและคนยืน 
รถเมล์ปรับอากาศมีคิดราคาตามระยะทาง ทำไมไม่มีตั๋วแบบรถตู้ คิดเฉพาะปลายทางหรือให้ผู้โดยสารเหมาทั้งคัน โคตรรำคาญบริการสาธารณะบ้านๆแบบไทยๆ
ป๋มว่ามันเป็นปมเงื่อนไขทางเศรษฐศาสตร์ คนไทยเราติดยึดอนุรักษ์ของเก่าเป็นสิ่งมีค่าตามหลักของโบราณยิ่งเก่ายิ่งได้ราคาไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง เน้นประหยัดสำหรับผู้เป็นเจ้าของไม่สนผู้บริโภคโดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย เห็นได้จากเอารถเก่าคละรถซื้อใหม่บริการในหลักการเดิม อนุรักษ์ประหยัด ตั๋วได้ทั้งยืนและนั่งในราคาเดียวและเน้นอัดคนเข้ารถในรอบสัญจรแออัด ไม่คิดว่า สัญจรบางเบาอัดคนเข้าไปมากแต่ออกรถถึงที่ป้ายลงไวๆ ดีกว่า ให้คนขึ้นรถเมล์แน่นคันตอนสัญจรแออัด ไม่ไปไหนไกลและเสี่ยงภัยอุบัติเหตุ เสียเวลาเสียสุขภาพยิ่งสำหรับคนจนใช้รถสาธารณะ อันนี้ไม่รวมถึงรถปรับอากาศ ทั้งกำไรและเอาเปรียบผู้บริโภคมาก ไม่มีการคืนค่าตั๋วรถตามระยะทางด้วยยิ่งไปกันใหญ่ แทนที่จะมีค่าบริการเหมารวมที่เหมาะสมสำหรับคนไม่ขับรถ และดูเป็นธรรมในเส้นทางคนหนาแน่น ความจุของรถในความปลอดภัย กับเวลาออกรถที่ทันรอบคนหนาแน่นและคนบางเบา
แต่กลับเน้นอนุรักษ์รถและประหยัดอยู่บนเส้นทางที่คนเมือง
ตามหลักเศรษฐศาสตร์ ขสมก. กำไร แต่อ้างราคาน้ำมันทำขาดทุน ผู้บริโภคขาดทุนเสมอไม่ว่าน้ำมันจะขึ้นลง เพราะคุณภาพภายในไม่ดี


เศรษฐศาสตร์ใกล้ตัว 
รถคันไหนไม่มีโลโก้แบนเนอร์โฆษณาสักป้าย แสดงว่าเขาไม่เคยทำการตลาด แม้แต่ยี่ห้อตนเองให้แพร่หลาย 

แต่ไปพบรถ มีโฆษณาตามหลักการตลาด ไปไหนต่างถิ่นใกล้ไกล มีแต่ต้องระวัง คู่อริ คู่แข่ง พุ่งชน เพราะจำได้ไม่เคยเปลี่ยนแบรนด์ที่ตัวเองบริโภค 
ไอ้รถเมล์ 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น